اثر عمق بر تراکم ذخیره سازی اولیه جلبک gracilariopsis persica به دو روش کشت مونو لاین ونت لاین در کانال و استخراج آگار

تولیدآگار از جلبک دریایی gracilariopsis persica برای سرمایه گذاری محلی از جوامع ساحلی آن را مهم می سازد. هدف از این مطالعه جمع آوری اطلاعات پایه فنی برای توسعه پرورش جلبک دریایی gp.persica در خلیج فارس از ایران است. روش های مونولاین و نت لاین مقدار بیوماس را برای تولید آگار فراهم می کند. پارامترهای بیولوژیکی کلروفیلa و پارامترهای محیطی (دما، شوری، املاح معلق، املاح محلولوph) در طول دوره کشت روزانه ثبت شد. و تغییرات یون فسفات، سیلیکات، نیترات و نیتریت در طول دوره کشت اندازه گیری شد. و موجودات مزاحم و زائد حذف می گردید. نرم افزار spss(v.16.0) برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها مورد استفاده قرار گرفت. میزان رشد نسبی rgr)) و بیوماس کل هر دو هفته یکبار اندازه گیری می شد.نتایج نشان داد که از لحاظ میزان رشد، بین تیمارهای مختلف عمق در هر دو روش پرورش اختلاف معنی دار وجود داشت(p<0/05 ). میزان رشد نسبی در طول تحقیق در روش مونو (69/1 ±13/5) گرم بر متر و روش نت (08/1±91/3) گرم بر متر می باشد. در روش های مونولاین و نت لاین، از لحاظ میزان رشد بین روش ها در عمق60 مونو با 80 نت اختلاف معنی دار مثبت وجود دارد p<0/05) ). در طول دوره مورد مطالعه تغییرات درجه حرارت در محدود 70/26- 40/31 درجه سانت گراد تغییر یافته است میانگین دما (45/1±75/28) و شوری از (30/41- 70/47) ppt میانگین شوری (01/2±26/45) pptتغییرات ph از (02/8-27/8) (میانگین05/0±19/8) بود. و میزان ژل آگار استخراج شده از این گونه 5/0 ± 4 / 40بر اساس وزن خشک بیشتر از آگاروفیت های گزارش شده از ایران می باشد.